گلاره باقرزاده فعال نوکیش مسیحی که بضرب گلوله در قلب

امریکا قربانی شد.

تیرماه 1391


وی از ایرانیان مهاجر ساکن آمریکا بود که به تازگی به مسیحیت گرویده بود، و بطور داوطلبانه در یک کلیسا به کار ترجمه همزمان موعظه برای فارسی زبانان و آموزش پیانو به کودکان مشغول بود. در عین حال در آستانه فارق التحصیلی در رشته ژنتیک از دانشگاه هوستون نیز بود.

اما چرا اصلن باید کسی بخواهد گلاره باقرزاده را بکشد !؟

به گزارش « محبت نیوز» به نقل از خبرگزاری (یو اس ای تودی) ، اکنون پنج ماه است که این سوال ذهن خانواده و دوستان گلاره باقر زاده را به خود مشغول کرده است. خانم باقرزاده 30 ساله، حدود پنج ماه پیش در حالی که پشت فرمان ماشینش گلوله خورده و جان داده بود در نزدیکی منزل پدر و مادرش پیدا شد.

یک افسر پلیس شهر هوستون آمریکا می گوید: "این پرونده، پرونده نادری است. چنین جنایتی خیلی بی مورد است. با این کار آینده یک خانم باهوش و جوان از وی گرفته شد. کسی باید باشد که بداند چه اتفاقی افتاده."

پس از قتل گلاره هیچ چیزی از اتومبیل وی دزدیده نشده و اینکه او یک فعال علیه رژیم مذهبی ایران و مدافع حقوق زنان در خاورمیانه بود و اینکه او به تازگی مسیحی شده بود، نظریه های زیادی را در مورد قتل وی بر سر زبان ها انداخت. از دست داشتن نیروهای اطلاعاتی ایران گرفته تا دیگر احتمالات.

پلیس می گوید که همچنان در حال بررسی پرونده است اما تا کنون هیچگونه سر نخی به دست نیاورده اند. خانواده باقرزاده اما از جدیت بررسی ها راضی نیستند و می گویند که کارآگاهان فدرال باید وارد ماجرا شوند. خانواده مقتول معتقد است که وی هدف قرار گرفته بود.

خانم باقرزاده از تهران به بوداپست رفت و سپس از آنجا در سال 2007 به شهر هوستون در ایالت تگزاس آمریکا رفت تا نزد والدین و برادر کوچکترش به نام علی بماند. وی در منزل پدر و مادرش ماند و در یک کلیسای باپتیست در همان نزدیکی به صورت داوطلبانه به کار ترجمه موعظات به فارسی و آموزش پیانو به کودکان پرداخت. وی سپس وارد دانشگاه تگزاس شد و در رشته ژنتیک مشغول تحصیل شد.

قرار بود که او در ماه آگوست فارق التحصیل شود و قبل از اینکه کشته شود هم شغلی در یک مرکز تحقیقات ژنتیک در ویرجینیای شمالی پیدا کرده بود.

- یک فعال

در کنار تمام اینها او یک فعال نیز بود. پس از انتخابات سال 88 و اعتراضات پس از آن در تهران و دیگر شهر ها، خانم باقرزاده به همراه چند تن دیگر گروهی به نام «سبز هوستون» را پایه گذاشت که در این شهر راهپیمایی هایی را در اعتراض به دولت ایران ترتیب دادند.

کتی سلطانی، از پایه گذاران گروه سبز هوستون می گوید: "او به نیویورک سفر کرد تا با فعالان ایرانی دیدار کند. وی همچنین در صفحه فیس بوک خود در محکومیت بدرفتاری با زنان در ایران مقاله هایی می نوشت. اکثرن صدای گلاره در راهپیمایی های خیابانی بلندترین صدا بود."

"او به مسائل ایران و ریشه های ایرانی خود بسیار علاقه مند بود".

گلاره و خانم سلطانی در سال 2010 تظاهراتی را در محکومیت روابط مسجد الهادی در شهر هوستون با دولت ایران، رهبری کردند. یک سال پیش از آن دادستان های فدرال گمان برده بودند که بنیادی در نیویورک که با این مسجد در ارتباط بوده است به عنوان جبهه ای برای دولت ایران عمل می کند. اما هیچگاه هیچ کاری علیه این مسجد انجام نشد و مسئولین مسجد نیز درخواست ها برای دادن نظر در این مورد را رد کردند.

خانم سلطانی میگوید که گلاره باقرزاده متأسف ازظلم های دولت اسلامی ایران طی مراسمی در یک کلیسای باپتیست به مسیحیت گروید. باور بر این است كه مأمورین ایرانی گلاره را کشته باشند برای خانم سلطانی دشوار است زیرا او پیدا نشدن انگیزه و مظنون در این پرونده را بسیار ناامید و خسته کننده می داند.

او می گوید « این موضوع همه ما را عصبانی می کند. هیچ چیزی به ذهنمان نمی رسد که چرا باید چنین اتفاقی برای او می افتاد؟»

گلاره باقرزاده به منظور مطالعه در عصر روز 15 ژانویه به منزل دوستش رفت. در مسیر بازگشت مادر وی با او تماس گرفت اما بر خلاف همیشه صدای او را پر انرژی نیافت. نیم ساعت بعد پلیس گزارش شلیک به او را دریافت کرد. مأمورین او را در حالی که بر روی فرمان ماشین افتاده بود و از ناحیه سر مورد هدف قرار گرفته بود پیدا کردند. مهاجمین چهار گلوله از پنجره سمت شاگرد شلیک کرده بودند که یکی از آنها به سر گلاره برخورد کرده و او را در جا کشت. کیف دستی، جواهرات، موبایل کیف پول و کارت های اعتباری وی دست نخورده بودند.

پدر گلاره می گوید که کسی در کمین او بوده است و از قبل برای این قتل نقشه کشیده بودند.