فرشید فتحی کشیش زندانی
دی ماه 1391
نامه ی فرشید فتحی به یکی از
بازماندگان حادثه ی کانکتیکات
فرشید فتحی کشیش زندانی
در زندان اوین در نامه ای به یکی از بازماندگان این حادثه چنین نوشت :
"به پدرها و
مادرهایی که فرزندان دلبندشان را در این تراژدی وحشتناک از دست دادند
به راستی که نمی دانم
کدام واژه در این جهان می تواند شما را آرام گرداند و چه درمانی در این دنیا برای
قلب شکسته ی شما اثربخش است و حتی کدام دست یارای پاک کردن اشکهای جاری بر گونه
هاتان را دارد.
من فقط می خواهم بگویم
متاسفم وشما در ستایش های من حضور دارید."
"من ایمان دارم که
این دیوارهای بلند نمی توانند مانع دعاهای من برای شما باشند.پیش از این حادثه ی
غم انگیز من به زجرها و شکنجه هایی که در راهد ایمان به پادشاهم عیسی مسیح متحمل
می شوم فکر میکردم ،مخصوصا به دوری از فرزندان عزیزم. اما وقتی به این فکر می کنم
که درد شما چقدر سخت و سنگین است شکنجه هایم را فراموش می کنم .چرا که می دانم به
لطف خداوند سر انجام در سال 2017 زمانی که از زندان رهایی یابم ، فرزندانم را به
آغوش خواهم کشید، اما متاسفانه شما باید کمی بیشتر صبر کنید.
پس من مایلم عمیق ترین
احساس تاسفم را به خاطر این عزیزان از دست رفته به شما ابراز کنم.من ایمان دارم که
ما در یهشت زمان کافی برای تا همیشه بودن با فرزندان دلبندمان خواهیم داشت.
در بهشت سلاحی نخواهد
بود ، زندانی نخواهد بود و دردی نیز نخواهد بود."
به امید روز شکوه و
جلال
برادر شما در مسیح
از زندانی در ایران
22 دسامبر 2012
| 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر